1907-1914 yılları arasında Fransa'da İspanyol asıllı sanatçı Pablo Picasso (1881-1973) ile Fransız George Brague'in (1882-1963) önderliğinde gelişen sanat akımı.

Resimlerde geometrik biçimler esas alındığı için kübizm adıyla anılır. Empresyonizme bir tepki olarak doğmuştur. Kübistler, resimde renk ve ışınların doğadaki parıltılarını değil, eşyaların geometrik yapısına önem vermişlerdir. Kübizme yön veren ilke, üçüncü boyutun tuval üstüne, perspektifin göz yanıltıcı etkisine başvurmadan, yalnız resim ögeleriyle getirilmesidir. Bu nedenle resimler parçalanır, dışa katlanıp açılır, önden ve arkadan gösterilir. Biçim ise tümüyle ressamın egemenliğindedir. Artık yalnız görüldüğü ya da algılandığı gibi değil, düşünüldüğü gibi resme geçilir.

Kübizmin amacı, nesneleri "izleyicinin bulunduğu yerden görebileceği biçimde" değil, farklı koşullarda ve başka açılardan görülebilecek özellikleriyle de olduğunu ortaya koymaktadır.

Bir anlamda resme dördüncü boyutu bir bakıma zamanı katma çabası olarak nitelendirilir.