Alm. Masse (f), Fr. Masse (f), İng. Mass. Bir cismi meydana getiren madde miktarı. Kütle, ağırlığın bir sebebidir. Yerçekiminin kütleye olan etkisine de ağırlık denir.

Kütle birimleri gram-kilogram-ton’dur. Diğer bir deyişle cismin hızlanmaya gösterdiği dirençtir. Bütün maddî cisimlerin bir ataleti (kütlesi) mevcuttur. Bunlar hareketlerini değiştirecek her türlü müdahaleye karşı direnç gösterirler. Bir cismin kütlesi kendisinin temel ve dâimî bir özel değeri olup, değişmez. Meselâ; ağırlık yere göre değişen bir büyüklük olduğu halde, kütle değişmez.

Newton’un ikinci hareket kanunu F = m.a şeklinde olup, bir cisme bir a ivmesi verilmesi için tatbik edilecek F kuvveti, m kütlesi ile orantılıdır. Yâni, kütle büyüdükçe gerekli kuvvet de büyüyecektir.

Kütlenin bir özelliği de konumunun varlığıdır. Yâni, kütle insanlar tarafından yoktan var edilemez ve mevcut olan da yok edilemez. Ancak bu enerjiye çevrilebilir. Yâni, yeni bir kütle veya enerji ortaya konulamaz ancak birbirine çevrilir.

Einstein kendisinin kurduğu özel Relativite (izafiyet) teorisiyle, kütle ve enerji arasındaki ilgiye modern bir açıklama getirmiştir. Bu teoriye göre bir cismin enerjisi arttıkça ataletinin (kütlesinin) büyüyeceğini öne sürmüştür. Bu, daha sonra deneylerle de gerçekleşmiştir. Buna göre, bir cismin, enerjisi arttıkça, kütlesi de artar. Meselâ, bir cisim ışık hızına yakın bir hızla hareket ederse, onun kinetik enerjisi ve dolayısıyla kütlesi artacaktır. Einstein’in meşhur formülü E= m.C2, kütlede meydana gelen değişikliğin ışığın hızının karesiyle çarpımı enerjide meydana gelen değişikliğe eşit olduğunu bildirir. Ancak bu değişimler normal hızlarda oldukça düşüktür. Önemli farklar, cismin hızının ışık hızı ile mukayese edilebilecek seviyede olması hâlinde ortaya çıkar.