İtilâf devleti güçlerine karşı Anadolu'da halkın kendi olanaklarıyla oluşturduğu direniş hareketine verilen ad. Mondros Ateşkes Anlaşması'ndan sonra itilâf devletleri, Anadolu'yu işgal etmeye başladılar. Osmanlı Devleti bu işgallere sesini çıkartamadığı gibi halkın da karşı çıkmasını istemiyordu. İşgale uğrayan yerlerde halk kendi olanaklarıyla topraklarını korumaya çalışıyordu. Kuva-yi Milliye (Ulusal Kuvvetler) hareketi işte böyle bir ortamda doğdu. Kuva-yi Milliye, Kurtuluş Savaşı'nda işgale karşı savaşan silâhlı halk, her tür milli kuruluşla TBMM'nin tümüne birden verilen addır. Kuva-yi Milliye hareketi Eylül 1919'dan Ocak 1921'e kadar devam etmiştir.

Kuva-yi Milliye hareketi ilk olarak Güney Cephesinde kendiliğinden gelişti. Burada gerçekleşen savaş destanlara konu olmuştur. Daha sonra İzmir'in işgal edilmesiyle birlikte Batı Anadolu'da yaygınlaştı. Bu vatansever güçler, düzenli ordu kurma çalışmaları sırasında Batı Cephesi komutanlığında birleşti. Kuva-yi Milliye hareketinin Milli Mücadele'de gösterdiği başlıca yararlar şunlardır: Yunan ordusunun Anadolu'da rahatça ilerlemesine engel oldu, küçük de olsa Yunan güçlerine kayıplar verdirdi. Türk köylerini Rum ve Ermenilere karşı korudu, düzenli ordu kurulması için TBMM'ye zaman kazandırdı ve iç ayaklanmaları bastırdı.

TBMM tarafından düzenli ordu kurulduktan sonra Kuva-yi Milliye güçlerinin bu orduya katılmaları istendi. Bu karara, bazı gruplar uyarken bazıları uymadı. Birinci İnönü Savaşı'nda Kuva-yi Milliye güçlerinin düzenli orduya katılmaları sağlandı.