Alman fizikçisi. Işığın farklı dalga boylarının ayrılmasını (tayf) buldu. 1914’de Nobel fizik mükâfâtını kazandı. Röntgen şualarının tayfını yapmak için cam pirizma yerine, kaya tuzu billuru kullanan Laue, elde ettiği tayf ile ilmin yeni bir buluşunu ortaya çıkardı. Böylece röntgen şualarının elektromanyetik dalga olduğu anlaşıldığı gibi, billurdaki atomların dizilişi de meydana çıktı.

Laue, 1950’de Berlin’deki fiziko-kimyâ araştırmaları yapan, Max Planck Enstitüsünün müdürü oldu. Albert Einstein’in izafiyet teorisini kabul ederek, bunu yaymaya çalıştı ve Einstein-Bohr denklemi ve atomların parçalanması ile de uğraştı. 1960 yılında Berlin’de öldü.

Eserlerinden bâzıları: Das Relativitätsprinzip (İzafiyet Prensibi), Die Relativitätsheorie (İzafiyet teorisi), Geschichte der Physik (Fizik Târihi).