Alm. Lymphangitie (f), Fr. Lymphangite, İng. Lymphangitis. Derin veya sathî lenfatik kanalların had (akut) veya müzmin (kronik) iltihabı. En çok streptekok ve stafilokok cinsi mikroplarla olur.

Akut lenfanjit: Ateş, titreme, halsizlik, genel belirtileridir. Akyuvar sayısında artma olur. Genellikle ayak veya eldeki bir iltihâbî olayın devamıdır. Ayak mantarı sıklıkla buna yol açar. Ciltte pembe, hassas bölgeler lenf nodlarına (bezlerine) doğru ilerleyen çizgiler şeklinde görülebilir. Sıklıkla dokularda sıvı birikimine bağlı şişlik (ödem) olur.

Kronik lenfanjit: Cilt veya cilt altında mikrobik olayın başladığı yerde sert bir bölge meydana gelir. Burada apse, ülser, iyileşen dokular (netbe dokuları) bulunabilir.

Tedâvi: Mikrop uygun vasatlarda üretilmeye çalışır. Antibiyotik tedâvisi, o bölgenin yüksekte tutulması, yatak istirahati genellikle yeterli olur. Apse meydana gelmişse cerrâhî direnajı (akıtımı) uygundur.

Lenf sıvısının direnajı, lenfatik damarların harap olmasına bağlı olarak bozulursa, lenfödem denilen kalıcı doku şişlikleri meydana gelebilir. Bu hâl ilerlerse o uzvun kesilmesine dahi sebep olabilir.