Türk alfabesinin on altıncı harfi ve bu harfin temsil ettiği ses. M sesi, geniz yolundan geldiği için fonetikte, genizsi bir dudak sesi sayılır.

Me sesi, Türkçede genel olarak kelime içinde ve sonunda yer alır. Kelime başında bulunmaz. Azerî Türkçesi gibi bâzı Türk şivelerinde kelime başında görülen m sesi (men <ben, min <bin, minmek <binmek gibi) daha çok b sesinden gelmedir.

M sesi, Türk lehçelerinde kelime içinde normal şekilde olduğu gibi saklanmıştır. Kelime sonlarında da çoğunlukla aynı kalmıştır. Ancak nazal “n” den gelenler de vardır (benim <ben-in gibi) (Bkz. N Harfi). Eski Türk alfabelerinden Göktürk, Uygur, Soğol ve Mani alfabelerinde de bu ses için bir harf kullanılmıştır.