İskoçyalı matematikçi. Şubat 1698’de Kilmodon şehrinde doğdu. Üstün zekâya sâhib olan Colin, 11 yaşında Glasgow Üniversitesine girdi. 19 yaşında iken Îsâ Marischal Collagede matematik profesörü oldu. 1719’da Lana’daki Rage Society’nin üyeliğine seçildi. Bu sırada Newton ile tanıştı. Newton’un tavsiyesiyle 1725’te Edinburg Üniversitesinde matematik profesörlüğüne getirildi. Fransız Bilimler Akademisinin 1740’ta gelgit hâdisesi konusunda açtığı deneme yarışmasını Leonard Euler ve Daniel Bernoulli ile birlikte kazandı. Jacosbusçuların 1745’te Edinburg’u kuşatmaları ve şehri ele geçirmeleri üzerine İngiltere’ye kaçtı. Ertesi sene tekrar Edinburg’a döndü ve birkaç ay sonra hastalanarak öldü.

Maclaurin, 1720’de yazmış olduğu Organik Geometri ve Genel Eğitimlerin Tanımlanması adlı eserinde; Newton’un Tabiat Felsefesinin Matematik İlkeleri kitabındaki teoremlere benzer teoremler ortaya koydu. Kendi ismiyle anılan, üreten konikler yönetimini geliştirdi. Üçüncü ve dördüncü dereceden bâzı eğri türlerinin iki hareketli açının kesişimiyle çizilebileceğini gösterdi. Diğer taraftan bâzı eleştirileri cevaplandırmak için yazdığı Fluksiyonların İncelenmesi adlı eserinde, dönmekte olan homojen bir sıvı kütlesinin alabileceği kararlı biçimlerin dönen elipsoitler olduğunu ispatladı. Bu elipsoitler günümüzde Maclaurin elipsoitleri olarak isimlendirilir. Yine bu eserinde maksimumlar ve minimumların ayırt edilmesi ile ilgili teoriyi ilk olarak ortaya koydu.