Malatya da en yaygın sorun su erozyonudur. Bu sorundan çok az etkilenen veya hiç etkilenmeyen alanlar genellikle Alüvyal topraklardan oluşan taban araziler ile kolüvyal toprakların düze yakın ve hafif eğimli alanlarında görülür. (toplam arazinin %5,6'sı) Diğer alanlarda belli ölçüde erozyonlar görülmektedir.

Malatya ilinin 279.616 hektarlık (%23,6) bölümünde orta derecede erozyon, 528,414 hektarında (%44,7) doğal bitki örtüsünün tahrip edilmesi ve arazilerin kabiliyetlerine uygun olarak kullanılmaması sonucu şiddetli erozyon ve doğal bitki örtüsünün aşırı derecede tahrip olan 260.170 hektarlık (%22,1) alanda çok şiddetli erozyon görülmektedir.

Malatya'da erozyona karşı ve arazi ıslahı amacıyla ağaçlandırma çalışmaları 1960'lı yıllardan beri sürmektedir.1962-1982 yılları arasında Şiro Çayı havzasında

5500 hektar alanda 15 milyon adet fidan dikilmiştir.1986 yılında Malatya çevresinde "Yeşil Kuşak Projesi" devreye sokulmuş ve 1800 hektar alanda yaklaşık 5 milyon adet fidan dikilmiştir.1989 yılında 32.000 hektar alanı kapsayacak "Karakaya Barajı Sağ Sahil Toprak Muhafaza Projesi" uygulamaya konmuştur. Bu proje kapsamında 1600 hektar alanda 4 milyon adet fidan dikilmiştir.

25 Mart 1993 tarihinde Orman Bakanlığı ve Dünya Bankası ile yapılan anlaşma sonucu "Doğu Anadolu Su Havzası Projesi" uygulanmaya başlanmıştır. Projeye göre Adıyaman, Elazığ ve Malatya illerinde her yıl üçer adet olmak üzere toplam 54 mikro havzada çalışma yapılması planlanmıştır. Proje ile 20 hektar alanda 50 milyon adet fidan dikimi yapılacaktır.