Doğu Asya’da Çin’in kuzey doğusundaki bir bölge. Batısında iç Moğolistan, güneyinde Çin, kuzeyinde Doğu Sibirya, güneydoğusunda Kore bulunur. Dalgalı alçak düzlüklerden meydana gelen Mançurya’nın etrafında yüksek dağlar vardır. Tarım ülkesi olan bölgede tahıl, şekerpancarı, tütün, pamuk, keten, kenevir, sebze yetişir. Büyük ve küçükbaş hayvanlar beslenir. Ormanlardan elde edilen ürünlerden istifâde edilir. Mâden kömürü, demir, petrol, manyezit elde edilen bölgede sanâyi gelişmiştir.

Yazları aşırı sıcak, kışları fazla soğuk olmayan bölgede ılıman muson iklimi hâkimdir. Nüfusun büyük çoğunluğu Çinlidir. Çok az miktarda, Moğol, Rus ve Koreliler de vardır.

Turan ırkından olan Mançolar, eski Tonguzlardır. Eskiye âit bilgi yoktur. On yedinci asırda târih sahnesinde görülen Mançolar 1644’te hânedân olarak Çin tahtına çıktı ve 1912’ye kadar ülkeyi idâre ettiler. Târihte Rusya’nın çeşitli baskılarının olduğu Mançurya, 1905’te Rusya Japonya’ya yenilince bu defâ Japonya tesiri altına girdi. Fakat 1945’te Sovyet ordusu Mançurya’ya girdi. Kısa bir müddet sonra bâzı bölgeler hâricindeki yerleri Çin’e bıraktılar. Bölgede Çin’e bağlı Kuzeydoğu Halkı Hükümeti kuruldu. 1953’te bu yönetime son veren Çin Mançurya’yı üç bölgeye bölerek merkeze bağladı. Günümüzde Mançurya, Çin sanâyiinin merkezi olma özelliğini bugün de korumaktadır.