Mikroskobik ya da gözle görülebilir boyutta olan, parazit, çürükçül (saprofit) ya da ortak yaşama uyum sağlamış (simbiyoz) olarak yaşayan, klorofilsiz, diğer canlılar için zehirli ya da zehirsiz canlılara verilen ad. Bazı mantarların besin değeri çok yüksektir ve besin olarak tüketilebilir. Bunlardan bazıları fırıncılıkta, biracılıkta maya olarak kullanılır. Tıpta, antibiyotik yapımında kullanılan türleri vardır. Penisilin, mantarlardan elde edilmiştir. Barut yapımında kullanılan türleri bile vardır.

Bütün bu yararlarına karşın, mantarların zararları da vardır. Bazı mantarlar hastalıklara yol açarlar. Örnek olarak insan derisine ve tırnağına yerleşen ve görünüm bozukluklarına neden olanlar verilebilir. Ayrıca mantarlar depolanmış besinlerde küf oluşmasına neden olurlar. Özellikle baklagillere yerleştikten sonra çıkardıkları bir çeşit toksin (aflatoksin) kansere neden olur. Ülkemizde büyük depolarda saklanan buğdayın bulunduğu ortam nemliyse ve mantarlaşma varsa, burada depolanan buğday pişirildikten sonra bile, bu toksinden arındırılamaz. Bazı mantarlar da oldukça zehirlidir ve yenmesi ölüm getirebilir. Bu mantarları zehirsizlerden ayırmak çok güçtür. Bu nedenle, mantar tüketiminde mutlaka çiftliklerde yetiştirilen kültür mantarları kullanılmalıdır.

Doğada, mantarların bazıları çürükçül (saprofit) olmaları nedeniyle önemli bir bileşendirler. Ölü organizmaları parçalayarak, içeriğini oluşturan element ve bileşenlerin tekrar döngüye girmesini sağlarlar.

İLGİLİ KONULAR

Miselyum