(1874 Bologna, İtalya - 1937 Roma, İtalya) İtalyan fizikçi ve mucit. İlköğrenimini Bologna ve Floransa'da tamamladı ama alışık olanın tersine, pek iyi bir öğrenci değildi; okula gitmekten ve ders çalışmaktan pek zevk almıyor, babasının "boş" dediği işlerle uğraşıyordu.

Guglielmo'nun o sıralar ilgisini en çok, henüz yeni bir kavram olan elektrik çekiyordu. Elektriğin öncülerinden biri olan, Amerikalı bilim adamı Benjamin Franklin onun kahramanıydı. Franklin'in deneylerini yeniden yapmaya girişen bu meraklı çocuk, pek çok yeni şey de deniyordu; ancak ya bir şeyler kırılıyor ya da okuldaki başarısı gittikçe azalıyordu.

1894 yazında, Biella yakınlarındaki bir dağda ailesiyle tatildeyken, Heinrich Hertz'in elektromanyetik dalga deneylerine yoğunlaşma fırsatı buldu. Aklına ilginç bir fikir geldi: Hertz dalgalarını iletişim amaçlı kullanmak. Guglielmo, önce, arada hiçbir bağlantı olmamasına karşın, tavan arasından bastığı bir düğmeyle kapının zilini çaldırmayı başardı ve çevresindekileri şaşırttı. Sonra da lâboratuvarın penceresine yerleştirilmiş vericiden bahçenin sonundaki tepeye yerleştirilmiş alıcıya sinyalleri göndermeyi başardı.

1896 yılında ilk telsiz telgraf aygıtının patentini aldı. Sonra İngiltere'ye gitti. Kısa bir süre sonra da İtalya, İngiltere ve Fransa'da telsiz iletişim yaygınlaştı. 1909'da Nobel Fizik Ödülü'nü kazanan Marconi, daha sonra kısa dalga radyo iletişimi üzerine çalışmış ve modern uzun dalga radyo yayımcılığının gelişmesini olanaklı kılmıştır.