Alm. Trauer, Fr. denil, İng. Mourning. Ölen bir kimse için yas tutmak, döğünmek. İslâmiyette mâtem tutmak yoktur. Bid’attir. Dinde sonradan ortaya çıkmıştır. Peygamber efendimiz mâtem tutmayı yasak etmiştir. Eğer bu iş câiz olsaydı Resûlullah efendimizin Tâif’te mübârek ayaklarının kana boyandığı ve Uhud’da mübârek dişinin kırılıp, mübârek yüzünün kanadığı ve vefât ettiği gün mâtem tutulurdu.

Hadîs-i şerîflerde buyruldu ki: “Mâtem tutan kimse ölmeden tövbe etmezse, kıyâmet günü şiddetli azap görecektir.”

“İnsanı küfre sürükleyen iki şey vardır. Birisi, bir kimsenin soyuna sövmek; ikincisi, ölü için mâtem tutmak.”