Dört oğlunun herhangi bir kimse veya şey hakkında acele hüküm vermekten kaçınmasını isteyen bir baba vardı. Baba, bir gün en büyük oğluna, kışın, ülke dışına bir yolculuk yaparak mango ağacını görmesini söyledi. Bahar gelince, ikinci büyük oğlunu mango ağacını görmesi için gönderdi. Yazla birlikte onun bir küçüğü yola çıktı. En küçük oğlu da sonbaharda çıktığı yolculuktan dönünce, bu akıllı adam, dört oğlunu da yanına çağırarak, 'Gördüğünüz mango ağacını bana anlatınız,' dedi.

En büyük oğlu ki ağacı kışın görmüştü. Ağacın, yanmış, kavrulmuş bir kütükten farksız olduğunu söyledi.

Onun bir küçüğü, 'Dantel gibi yaprakları var,' dedi.

Üçüncü oğlu, ağacın çiçeklerinin gül kadar güzel olduğunu söyledi.

Çocuklarının en küçüğü ise, 'Ağacın, armudun tadını andıran nefis meyveleri var,' dedi.

Akıllı baba, o zaman, 'Evlatlarım, hepiniz haklısınız,' dedi. 'Çünkü her biriniz ağacı ayrı mevsimlerde gördünüz.'

Şu halde, diğerlerinin düşünce ve davranışları hakkında hüküm vereceğimiz zaman, ağacı her mevsimde görüp görmediğimize emin olmalıyız.