Cerrahi profesörü, operatör. 1884 yılında İstanbul'da doğdu. Ortaöğrenimini Askeri Rüştiye'de ve Tıbbiye İdadisi'nde tamamladıktan sonra Mektebi Tıbbiyei Şahane'ye (Askeri Tıp Okulu) girdi. Hekim Yüzbaşı rütbesiyle bu okulu bitirdi (1910). Gülhane Hastanesinde (Askeri Tıp Akademisi) stajını tamamladıktan sonra Cerrahi ihtisasına başladı. Türk-İtalyan savaşında gönüllü olarak Derne Cephanesinde görev aldı. Savaş sonuna kadar orada cerrah olarak çalıştı. Dönüşünde Gümüşsuyu Askeri hastanesinde operatör ve röntgen uzmanlığına atandı. Bir ara Çanakkale'de 5. Ordu Sağlık Başkanı yardımcısı ve menzil müfettişliği başhekimi oldu. Savaş sırasında kurulan bulaşıcı hastalıklarla mücadele kuruluna başkanlık etti. Savaş sonunda Gülhane Askeri Tıp Akademisinde Prof. Dr. Weiting'in yerine cerrahi hocası oldu (1918). Kurtuluş savaşında Ankara Cebeci Merkez Hastanesi binasında görevini sürdüren M. Kemal, Gülhane Askeri Tıp Akademisi 1. hariciye kliniğini yönetti. Sakarya savaşı sırasında Isparta'da ağır yaralılar için Hilaliahmer (Kızılay) Hastanesini kurdu. M. Kemal Öke, Atatürk'ün güvendiği hekimlerdendi. Ölümüne kadar Atatürk'ün sağlığı ile yakından ilgilendi. Cerrahide, özellikle karın cerrahisi alanında yaptığı yeniliklerle (Mim Kemal Usulü) haklı bir ün kazandı. Cerrahi alanında birçok incelemesi ve kitabı bulunan M. Kemal Öke 1955 yılında öldü. Başlıca eserleri: Karın Cerrahisi (1935), Diyabet ve Şirürji (1939).