on beşinci ve on altıncı yüzyıllarda İran’da yetişmiş hadis âlimlerinden. İsmi; Muhammed Emin bin Hâc Muhammed-i Ferâhî Hirevî olup, lakabı Muînüddîn’dir. Molla Miskîn diye meşhur olmuştur. Doğum târihi belli değildir. 1547 (H.954) senesinde vefât etti.

Zamânının âlimlerinden çeşitli ilimleri tahsil eden Molla Miskîn otuz bir sene müddetle hadis ilmini öğrendi. Bu zaman zarfında her Cumâ günü Herat’taki Ulu Câmide vâz edip, insanlara Allahü teâlânın emir ve yasaklarını anlattı. Bir müddet Herat’ta kâdılık yaptı. Daha sonra kendi isteğiyle bu vazîfeden ayrıldı. Peygamber efendimizin (sallallahü aleyhi ve sellem) hayâtı hakkında bir eser yazdı. Zamanla genişletilen ve fevkalâde rağbet gören bu eser, Meâric-ün-Nübüvve fî Medâric-ül-Fütüvve adıyla son şeklini aldı.

Buyurdu ki: “Bütün İslâm âlimleri ve evliyânın büyükleri, müminlere yakışan hallerin en iyisi ve sözlerin en yükseği Allahü teâlâya duâ etmek ve O’na karşı aşağılığını göstererek ağlamak olduğunda söz birliğine varmışlardır. Tâlip olan mahrum kalmaz, yâni isteyen istediğine kavuşur. Herkes niyetine göre bir şeye rağbet eder. Akıllı olan fâni ve geçici olanı bâkî olana tercih etmez.”

Eserleri:

1) Meâric-ün-Nübüvve fî Medâric-ül-Fütüvve: Peygamber efendimizin hayâtını son derece etraflı anlatan bu eserin baş tarafında diğer peygamberler hakkında da geniş bilgi verilmiştir.

2) Bahr-üd-Dürer fit-Tefsîr, 3) Târih-i Mûsevî: Mûsâ aleyhisselâmın hayâtını ve mûcizelerini anlatmıştır. 4) Ravdat-ül-Cenneti fî Târih-i Herat, 5) Ravdat-ül-Vâizîn fî Ehâdis-i Seyyid-il-Mürselîn, 6) Şerhu Kenz-id-Dekâik fil-Fürû, 7) Ahsen-ül-Kasas.