(1870 İstanbul - 1927 İstanbul) Türk öykü yazarı. Orta öğrenimini Galatasaray Sultanisinde 1888'de tamamladı. Konsolos kâtipliği ve konsolosluk yaptı. Galatasaray Lisesinde edebiyat öğretmenliği, Darulfünunda Alman ve Fransız edebiyatı profesörlüğü yaptı. Balkan Savaşı'ndan sonra Peşte başkonsolosu oldu. Peşte başkonsolosluğu kaldırılınca istanbul'a döndü. Savaş malzemeleriyle ilgili bir komisyonun başkanı olarak Peşte, Viyana ve Berlin'e gönderildi. Avrupa'da iki yıl kaldıktan sonra dışişleri müsteşarlığı yaptı. Hastalanması üzerine bu görevinden ayrıldı. Karaciğer kanserinden öldü.

1894-1900 yılları arasında Servet-i Fünun dergisinde küçük öyküler yayımladı. 1908'den sonra Türkçülük ve yeni dil akımını benimsedi. 1911'den sonra öykülerini yalın bir dille ve konularını, ulusal kaynaklardan alarak yazdı.

Başlıca yapıtları şunlardır:

Öykü kitapları; Leylâ yahut Bir Mecnunun intikamı (1890), Haristan ve Gülistan (1901), Çağlayanlar (1922); romanı; Gönül Hanım (1920).