Eski Mısır'da mumyalama, kişilerin sosyal konumuna göre farklı maddeler kullanılarak yapılıyordu. Kişi çok zengin ve üst düzey biriyse birçok farklı maddenin kullanıldığı zengin karışımlarla mumyalanırken kişi çok fakirse yalnızca tuzlu suda bekletilerek mumyalandığı da olurdu. Bununla birlikte en sık kullanılan madde Mısır'ın kurumuş göl yataklarında çokça bulunan natrondu. Herodot, mumyalama işlemini, ölen kişinin iç organları çıkarıldıktan sonra 70 gün doymuş natron çözeltisi içinde bekletmek olarak anlatıyor.

Günümüzde arkeologlar kazıları sırasında karşılaştıkları bazı mumyaların mumyalanma sırasında kullanılan reçineler yüzünden bozulduğunu, sargıların ölen kişinin bedenine yapışmasından ötürü mumyaya zarar verdiğini gözlemlemişler. Öte yandan çölün sıcak ve kuru havasında, mikroskobik canlıların çoğalamayacağı yerlerde, kumun içinde üzerinde fazla bir işlem yapılmadan gömülen cesetlerin bozulmadan günümüze kadar gelebildiği de görülmüş. Bir cesedin bozulmasına neden olan en önemli şeylerin havayla temas ve mikroorganizmaların çoğalması olduğu düşünülürse, bu koşulları engelleyecek maddeler en doğru seçim olacaktır.