(1861 Edirne - 1936 İstanbul) Türk şairi ve öykü yazarı. Milli Eğitim Bakanlığında çalıştı. Tanzimat ve II. Abdülhamit dönemlerinde "Envarı Zekâ" (Zekâ Işıkları) ve "Şark" dergilerini çıkardı. Bu dergilerinde Namık Kemal ile arkadaşlarının yazılarını yayımladı. Çeşitli dergi ve gazetelerde fıkra, makale ve öykülerini yayımladı. Romantik duyarlıkla kaleme aldığı aşk ve serüven konulu öyküleri beğeni topladı. Kadın haklarını savunan bir yazar olarak ün yaptı.

Başlıca yapıtları şunlardır:

Romanları-öyküleri; Bir Çiçek Demeti (1885), Cüzdanımdan Birkaç Yaprak (1886), Gözyaşları (1886), Neyyir (1889), Ressam (1889), Pembe Ferace (1892), Bir Kızın Hatası (1894), Son Salon ve Aşk (1889), Medfun Emeller (1918).