Keldânî kavmi hükümdârlarına verilen ad. Birinci Nemrûd, Nûh aleyhisselâmın oğlu Hâm’ın soyundandır. Bâbil şehrini kurdu. Keldânî kavmi ve hükümdârları olan Nemrûdlar, putlara ve yıldızlara tapıyorlardı. Dünyânın meskûn bölgelerine hâkim olan ve ilk tâc giyen Nemrud, kibir, gurûr, sefâhet ve câhillik sebebiyle tanrılık dâvâsında bulundu. İnsanların kendisine secde etmelerini istedi ve çok zulmetti. Allahü teâlâ Nemrûd ve kavmine doğru yolu göstermek, emir ve yasaklarını bildirmek için İbrâhim aleyhisselâmı peygamber gönderdi. Nemrûd ve kavmi İbrâhim aleyhisselâma îmân etmediler. Nemrûd, İbrâhim aleyhisselâmın dâvetini kabul etmediği gibi, onun kendisine secde etmesini emretti. İbrâhim aleyhisselâm Nemrûd’u ve Keldânî kavmini Allahü teâlâya îmân ve ibâdete dâvet etmeye devâm etti. Nemrûd önce hapsettirerek ateşte yakılmasını emrettiği İbrâhim aleyhisselâmı, kavminin haftalarca topladığı odunu ateşledikten sonra ateşe attırdı. Kendisi için yaptırdığı yüksek kuleden de hâdiseyi seyretti. Allahü teâlânın korumasıyla İbrâhim aleyhisselâmı ateş yakmadı. Gürül gürül yanan ateşin ortasında İbrâhim aleyhisselâmın yemyeşil bir bahçe içerisinde oturduğunu gören Nemrûd, hayretler içerisinde kaldı. İbrâhim aleyhisselâmla mücâdeleden âciz kaldığını anlayıp, bu işten vaz geçti. Fakat îmân etmedi. Hâdiseyi görenlerden bir kısmı îmân etti. İbrâhim aleyhisselâm Allahü teâlânın emriyle, kendisine inananlarla birlikte Bâbil’den hicret etti.

İbrâhim aleyhisselâm Bâbil’den hicret ettikten sonra, Allahü teâlâ Keldânî kavmi üzerine sürüler hâlinde sivri sinekler gönderdi. Sivrisinekler onların kanlarını emip, kupkuru bir hâlde bırakarak helâk etti. Sivrisineklerden birisi de Nemrûd’a musallat oldu. Sivrisinek burnuna girip, beynine kadar ilerledi. Beynine giren sineğin verdiği rahatsızlığı önlemek için başına bir tokmakla vurulmasını emr eden Nemrûd, sineğin verdiği ızdıraplarla öldü. Kendisi îmân etmemek sûretiyle ebedî kurtuluştan mahrum kaldığı gibi, başkalarının da îmân etmesine mâni olan Nemrûd’un hayâtı, saltanatı, serveti ve mülkü hebâ olup gitti.

Peygamber efendimiz sallallahü aleyhi ve sellem buyurdu ki: “İsmini duyduğunuz kimselerden, yeryüzüne dört kişi mâlik (hâkim) oldu. İkisi mümin, ikisi kâfir idi. Mümin olan iki kişi, Zülkarneyn ile Süleyman (aleyhimesselâm) idi. Kâfir olan ikisi de Nemrûd ile Buhtunnasar idi. Beşinci olarak yeryüzüne benim evlâdımdan biri, yâni Mehdî (aleyhirrahme) mâlik olacaktır.”