Neon ışıkların gerisindeki düşünce, ilk olarak 1675'te, Fransız gökbilimci Jean Picard'ın cıvalı barometrede donuk bir parlamayı gözlemlediğinde, şekillenmeye başlamıştır. Tüp çalkalandığında görülen ışığın (barometrik ışık) nedeni o zaman anlaşılamamıştır. Bunun üzerine, araştırılmış ama bir açıklık kazanması için uzun bir süre geçmesi gerekmiştir. Elektrikle ilgili keşiflerin gelişmesiyle, bilim adamları aydınlatmanın çok çeşitli biçimlerini de geliştirmişlerdir. Fransız mühendis, kimyager ve mucit olan Georges Claude, içinde neon gazının olduğu bir tüpte elektrik akımı ve boşaltımı sağlayarak bir neon lâmbası yaratan ilk kişidir. Claude tarafından ilk neon lâmba, 1909'da, Paris'te halka tanıtılmış ve 1923'te Amerika Birleşik Devletleri'nde satışı yapılmıştır.

Neon ışıkları, çok çeşitli amaçlarla, pek çok alanda, örneğin eğlence yerlerinin ışıklandırılmasında kullanılmaktadır. Kırmızı, neon gazının atmosfer basıncı altında bile ürettiği kendine özgü renktir. Öte yandan, 150'den fazla neon rengi elde etmek mümkündür. Neon lâmbaları içi boş cam tüplerdir. Tüplere istenen şekil verildikten sonra içindeki hava kısmen alınır. Sonra sıcaklık belli bir dereceye ulaşıncaya kadar yüksek voltajda elektrik kontağı ve belli bir basınca kadar da tekrar hava boşaltımı uygulanır. Argon ya da neon gazının doldurulması ve cıvanın zerk edilmesi de ayrı işlemleri gerektirir.