(1904 Parral, Şili - 1973 Santiago, Şili) Şilili şair. Babası lokomotifçi, annesi öğretmendi. Daha on beş yaşındayken ilk şiir kitabını yazdı. 1921'de Santiago Eğitim Enstitüsünde profesör oldu. Sonra diplomat olarak Asya'da ve İspanya'da bulundu. İç savaş çıktığında, cumhuriyetçileri desteklediği için, İspanya'yı terk etmek zorunda bırakıldı. Senatörü olduğu Komünist Partisinin yasaklanmasından sonra Şili'den çıkarıldı. Ülkesine ancak 1952'de geri dönebildi. 1973'te Allende'ye karşı girişilen darbede evi basıldı, kitapları yakıldı ve ertesi gün evinde ölü bulundu.

Şiirlerini önce, "modern" anlayışla yazmaya başladı. Sonra korku ve hüzün dolu sürrealist şiire geçti. İspanya İç Savaşı'ndan sonra komünist oldu. Komünist anlayışı İspanya Gönüllerde adlı kitapta kendini belli etti. Şiirinin neden doğadan söz etmediğini soranlara "Gelin, sokaklarda akan kanı görün." diye karşılık verdi.

1950'de en büyük yapıtı olan Evrensel Şarkı'yı çıkardı. Yapıtında eski Amerikan kültürlerini, Aztek ve İnkaları anlattı. Meksika'nın kurtarıcısı Benito Juarez (Benito Huarez)'den coşkuyla söz etti. Amerikan ekonomik emperyalizminden yakındı, ülkesine bağlılığını dile getirdi. 1953'te Lenin Barış Ödülü, 1971'de Nobel Edebiyat Ödülü aldı.

Başlıca yapıtları şunlardır:

Bayram Şarkısı, Yeryüzünde Konaklama, İspanya Gönüllerde, Evrensel Şarkı, Yüz Aşk Sonesi, Karaada Defteri, Akşam Alacası, Yirmi Aşk Şiiri ve Umutsuz Bir Şarkı, Sonsuz İnsanın Çabası, Halkalar, Ateşli Asi.