İç Anadolu bölgesinde yer alan il. Yüz ölçümü 5467 km2, nüfusu 309 914 kişi (2000), il plâka kodu 50'dir. İlçeleri; Merkez, Acıgöl, Avanos, Derinkuyu, Gülşehir, Hacıbektaş, Kozaklı ve Ürgüp'tür.

Nevşehir ilinin dağlık alanları çok fazla değildir. Başlıca dağları Erdeş Dağı ile Hodul Dağı'dır. Geniş bir yayla niteliğinde düzlükleri vardır. Erciyes Dağı ile Melendi Dağları'ndan püsküren tüf ve lâvların birikmesiyle ovalar oluşmuştur. Daha sonraları akarsuların aşındırmasıyla peri bacaları meydana gelmiştir. Nevşehir'den doğan sular Karadeniz'e dökülür. Başlıca akarsuları Kızılırmak ile Damsa suyudur. Karasal iklimin etkisinde olan ilde yazlar sıcak ve kurak, kışlar soğuk ve kar yağışlı geçer. Ormanlık alan açısından ülkenin en yoksul illerinden biridir. Doğal bitkisi bozkırdır.

İl ekonomisi tarıma dayalıdır. Halkın önemli bir kısmı kırsal alanda yaşar. Başlıca tarım ürünleri patates, buğday, şeker pancarı, arpa, üzüm, soğan, çavdar, nohut, elma ve karpuzdur. Bağlar çok geniş bir yer tutar. Şarapçılık önemli bir gelir kaynağıdır. Nevşehir ilinde hayvancılık gelişmemiştir.

Turizm, il ekonomisinde önemli bir yer tutar. Dünyanın hiçbir yerinde olmayan peri bacaları, turizm açısından çok önemlidir. Nevşehir-Ürgüp-Avanos üçgeni içinde olan bölgeye Kapadokya denir. Bu bölgede birçok turistik tesis vardır. Bu tesislerin birçoğu, arazi üzerinde oyulmuş alanlardadır. Bu oyuklar yaz-kış değişmeyen ısılarından dolayı, depo olarak da kullanılır. Hacıbektaş ilçesinden çıkarılan kaymak taşı (Hacıbektaş taşı), hediyelik eşya yapımında kullanılır. Avanos ilçesinde, seramik işçiliği çok gelişmiştir. Seramik, ilçenin en büyük gelir kaynaklarından biridir.