Niğbolu Savaşı, Tuna Nehri üzerindeki Niğbolu kalesi yakınlarında Osmanlı Devleti ordusuyla Haçlı ordusu arasında 1396 yılında olmuştur. Osmanlıların Balkanlarda kazandığı başarılar, komşu ülkeleri, özellikle Macarları endişelendiriyordu. Bu arada Yıldırım Beyazit'in İstanbul'u kuşatması üzerine, Bizans imparatorunun yardım çağrısıyla, Avrupalı Hristiyan hükümdarlar bir Haçlı Ordusu oluşturdular. Macar Kralı Sigismund, Papa'nın da desteğiyle, başta Fransız, İngiliz ve Alman kuvvetleri olmak üzere, bütün Avrupa ülkelerinin katılımıyla oluşan Haçlı Ordusu'nun başına geçti. Bu birliğin amacı, beş yıldır kuşatma altında bulunan İstanbul'u kurtarmaktı. Haçlılar, Tuna kıyısındaki Niğbolu kalesini kuşattılar. Kale kumandanı Doğan Bey, Yıldırım Beyazit komutasındaki Osmanlı Ordusu yetişinceye kadar kaleyi başarıyla savundu. 1396 yılında Niğbolu kalesi önlerinde çok kanlı çarpışmalar oldu. Haçlılar, tarihe Niğbolu Savaşı olarak geçen bu çatışmada, büyük bir bozguna uğradılar. Savaş sonunda Haçlıların aldıkları toprakları Osmanlı Devleti'ne geri verdiler. Bulgar Krallığı ortadan kaldırıldı ve Macaristan içlerine doğru akınlar yapıldı. Bu savaştan sonra Yıldırım Beyazit'e Abbasi Halifesi tarafından "Sultan-i iklim-i Rum" yani "Anadolu Sultanı" unvanı verildi.