Alm. Neutronenbombe (f), Fr. Bombe (f) a neutron, İng. Neutron bomb. Nükleer bir bomba. Nükleer silahlar ya çekirdeğin parçalanması (fisyon) veya çekirdeğin kaynaşması(füsyon) ile meydana gelirler. Nötron bombası, çekirdeğin kaynaşması ile meydana gelir. Bu reaksiyonda yüksek basınç ve ısı altında hidrojen atomları erir ve helyum elementi meydana gelir. Bu kaynaşma esnâsında yüksek enerji, gama ve nötron radyasyonları hâsıl olur. Yalnız burada meydana gelen enerjinin basınç, ısı ve radyasyon olarak dağılımı, diğer nükleer silahlardan farklıdır.

Nötron bombası, bir füsyon silahıdır. Bu tip silahlar, 1952 yılından beri mevcuttur. Bu silahlar, aynı infilak değerindeki bir çekirdek silahının hâsıl ettiği radyasyondan on kat fazla radyasyon meydana getirirler. Basınç ve ısı etkisi ise yarı yarıya daha azdır. Çok fazla olan radyasyon tesirinden dolayı, ilk defâ ABD’de ortaya çıktığından, günümüze kadar devamlı tartışmalara sebep olmuştur.

Bütün nükleer silahlar, insanlar ve malzeme üzerinde tesirli olarak, onların tamâmen tahribine sebep olmaktadır. İnfilak noktasından uzaklığa göre, radyasyon, basınç ve ısı etkisi değişik oranlarda tesirli olur. Böylece nükleer silahların zararları sivil halk, alt yapı tesisleri ve silahı kullananın kendi birlikleri için de her zaman olabilmektedir. Bu zararları ortadan kaldırmak veya asgariye indirmek için, nötron bombası en uygun nükleer silahtır. Çekirdek silahlarından 10-60 misli küçük bir nötron bombası ile arzu edilen askerî gâyeye ulaşılabilmektedir. Radyasyonun fazla olması ile büyük zararlar meydana getirilirken, basınç ve ısı etkisinin az olması ile tahribatın önüne geçilmektedir. Böylece askerî hedefin dışındaki zararlar önlenmekte, malzeme tahribatından ise büyük ölçüde kurtulunmaktadır. Dolayısıyla harplerde esas olan; insanı muhârebe dışı bırakmak, malzemeyi işler hâlde ele geçirmek prensibi yerine gelmektedir.

Diğer nükleer silahlar, arzu edilmeyen büyük zararlara sebebiyet verdiğinden kullanılması riskli olmaktadır. Halbuki bu silahlar, askerî alanlarda tesirli bir şekilde kullanılmasının plânlanabilme imkânı ve arzu edilmeyen zararın kontrol altına alınabilmesi sebebiyle, diğer nükleer silahlara göre daha büyük bir tehdit unsurudur. Elinde bulunduran devlet veya paktlara, caydırıcılık husûsunda önemli destek sağlamaktadır.