Kâğıt katlama olarak da bilinir. Kesme ya da yapıştırma yapmadan, kâğıdı yalnızca katlayarak figürler yaratma sanatı. Japoncada, Oru (katlamak) Kami (kâğıt) anlamına gelen iki sözcüğün birleşmesinden adını alır. Çin kültürü kökenlidir.

Origaminin, klâsik origami ve parçalı origami olmak üzere iki türü vardır. Klâsik origami, genellikle tek parça kâğıttan yapılır. Modüler origami olarak da adlandırılan parçalı origami, birbirinin benzeri parçaların birleştirilmesiyle oluşturulur ve hayvan ya da eşya gibi somut figürlerden çok, üç boyutlu geometrik figürler yapılmasında kullanılır. Origamide genel olarak kare biçiminde kâğıt kullanılsa da, kâğıdın biçiminde bir sınırlama yoktur.

Origaminin başlangıcıyla ilgili kesin bilgiler olmasa da, ilk defa kâğıdı icat eden Çinliler tarafından yapıldığı, daha sonra Budist rahipler tarafından Japonya'ya getirildiği düşünülmektedir. Gerçek gelişimini Japonya'da gösteren origami, adını da Japoncadan alır.

Çin'de bu sanat 1. ya da 2. yüzyıldan günümüze kadar ulaşır. Japonya'daki ilk örnekleriyse Heian dönemine rastlar (794-1185). Bu dönem Japonya'nın altın çağı olarak da adlandırılır ve gerek sanatsal gerekse kültürel birçok eserin ortaya çıktığı dönemdir. Bu dönemde kâğıt katlama sanatı festival ve törenlerde süs olması amacıyla oldukça gelişmiştir.

Edo (1600-1868) dönemindeyse, Origami sanatı daha da gelişmiş ve yaratılan yeni kalıplarla halk tarafından da bir eğlence sanatı olarak benimsenmiş, popülerliği artmıştır. 19. yüzyılın ortalarına doğru, 70'e yakın farklı origami tasarımı yaratılmıştır. Meiji (1886-1912) dönemi ve Japonya'nın modernleşmesiyle birlikte, tören ve festivaller dışında, origamiye olan ilgi azalmıştır.

Origami artık yalnızca Japonların geleneksel sanatları olmaktan çıkmış, dünyanın birçok ülkesinde her yaştan ve her meslekten insanın uğraştığı bir hobi, birçok eğitim kurumunun kullandığı öğrenmeyi öğretme aracı olmuştur. Bugün birçok ülkede origami kulüpleri ve federasyonları bulunmaktadır