Doğu Hristiyan kiliselerince sürdürülen, Yunan ve Slavların çoğunun benimsediği mezhep. Ortodoks Kilisesi adıyla da bilinir. Yunanca'da Ortodoks "Doğru görüş, inanç ve doğru itiraf" anlamına gelir. Ortodoks Kilisesi'nin Katolik Kilisesi'nden 1054 yılında kesin olarak ayrılmasında, dini ve siyasi birtakım nedenler şöyle özetlenebilir:

- Katolik Kilisesi'nin müşrikler arasında dini yaymak için bazı tavizler vermesi.

- Roma'nın itirazına rağmen imparatorluk merkezinin İstanbul olması.

- Batı Roma Devleti'nin yıkılmasından sonra ortaya çıkan otorite boşluğunu papalığın doldurmak istemesi.

İnanç ve ayinler bakımından Ortodoks Kiliseleri, bazı siyasi ve idari nedenlerden ötürü kendi aralarında da ayrılırlar. Ortodoks dünyasının İstanbul, İskenderiye, Antakya, Kudüs olmak üzere dört büyük patrikliği vardır. Diğer, bölgelerdeki milli kiliseler idari yapı bakımından bu dört patrikliğe bağlıdır.

Kuruluş dönemlerinde bütün Doğu Ortodoks Kiliseleri, İstanbul Ortodoks Kilisesi'nin yönetim ve kontrolü altındayken, daha sonraları parçalanmalar olmuş, Süryani Ortodoks Kilisesi, Rum Ortodoks Kilisesi, Ermeni Ortodoks Kilisesi ve Rus Ortodoks Kilisesi ortaya çıkmıştır.