Alm. Autarkie(f), Fr. Autarcie (f), İng. Autarky. Millî ekonominin, ihtiyaçlarını kendi bünyesinde karşılayarak, milletlerarası iktisâdî münâsebetlerini en düşük seviyeye indirmesi. Bir devletin, ekonomik hayâtında kendi kendine yeterli olmaya yönelmesi hâlidir. Otarşide, ekonomi, devletçe ve metodlu olarak milletlerarası iş bölümüne kapalı bir şekilde tatbik olunmaktadır. Bu politika ile dışarıdan ithal edilenlerin yerine bunların aynısı veya ikâme malı memleket dahilinde üretilerek iktisâdî bağımsızlık kısmen veya tamâmen sağlanmaya çalışılır.

Siyâsî ve felsefî sebepler, doktrin baskısı, ambargo konulması, döviz kıtlığı, dış ticâret avantajlarının kaybedilmesi, savaş ve benzeri sebeplerle istiyerek veya mecbûren otarşik ekonomi politikasının tatbikine gidilebilir. Târihte ve günümüzde görülen otarşik denemeler, iktisâdî olmaktan ziyade, siyâsî taassup sebebiyle ortaya çıkmaktadır. Avrupa’da feodalite devrinde barbar istilâlarından korunmak için tatbik edilen otarşi, iktisâdî zarûretler sebebiyle ortaya çıkmıştır. 1917’den sonra Sovyetler Birliğinde, 1934’ten sonra Nazi Almanyasında ve İkinci Dünyâ Savaşından sonra Arnavutluk’ta tatbik edilen otarşi, siyâsî taassuptan dolayıdır. Sosyalist blok ülkeleri bunu kısmen tatbik etmişlerdir.

Teknolojinin büyük ölçülerde gelişmesi, ihtiyaçların artıp çeşitlenmesi, üretimin, ulaşım ve haberleşme imkânlarının artması, devletlerin karşılıklı olarak birbirlerinin tarım ve sanâyi ürünlerine, ilim ve teknolojisine muhtaç olması gibi sebeplerle, otarşik ekonomi sisteminin tam olarak tatbiki imkânsızdır. İnsanlar gibi devletler de birbirlerine muhtaç olduklarından, otarşik bir ekonomiyle refaha kavuşmak mümkün değildir.