Çeşitli Avrupa ülkeleri arasında, çeşitli anlaşmazlıklar ve din kavgaları nedeniyle çıkan, 1618-1648 tarihleri arasında otuz yıl boyunca devam eden bir dizi savaş. Bohemyalı ve Avusturyalı Protestan soyluların, halka Katolikliği zorla benimsetmeye çalışan Bohemya Kralı'na karşı 1618'de başlattıkları ayaklanma, Otuz Yıl Savaşları'nın başlangıcı olarak kabul görür. Bu savaşı beş yıl sonunda Bohemya Kralı kazanır. Bunun üzerine bir süre önce kaybettiği toprakları geri almak umuduyla, Danimarka Kralı IV. Christian da savaşa katıldı. Ancak Katolik Birliği karşısında yenilgiye uğradı. Danimarka'nın ardından savaşa giren İsveç Kralıysa Almanya'nın büyük bir bölümünü işgal ederek, Protestanlarla ittifak kurmayı başardı. Bu sırada Polonya da İsveç'e karşı savaş açtı. Bu durum Orta Avrupa'da içinden çıkılmaz bir ittifaklar zincirinin oluşmasına yol açtı. 1634'de Kutsal Roma Germen ve İspanyol güçlerinin İsveç'e karşı kazandığı kesin zafer Fransa'nın da savaşa katılmasına neden oldu. Taraflar daha fazla kan dökülmesini önlemek için 1648'de, Almanya'nın Vestfalya kentinde, Vestfalya Barış Antlaşması'nı imzaladı. Barıştan sonra Avrupa'daki dönemin güç dengeleri tamamen değişti. Modern Avrupa'nın temelleri atılmış oldu.