(1875 Diyarbakır - 1950 Ankara) Türk şairi. Mekteb-i Mülkiyeyi bitirdikten sonra, çok yerlerde kaymakamlık, mutasarrıflık ve Diyarbakır valiliği yaptı. Uzun süre Mülkiye Mektebinde Fransızca okuttu. Türkçe ve edebiyat öğretmenliğinden emekli oldu. Çok sevdiği Abdülhak Hamit'in yanına gömüldü.

Öğrenci iken Kehkeşena Karşı şiirleriyle Servetifünuncu oldu. Daha sonra Fecr-i ati'nin kurucuları arasına katıldı ve bu topluluğa başkanlık etti. Hamit'in ve Fikret'in etkisinde kalarak şiirler yazdı. Doğa, aşk, kadın temalarını işledi. Çağının romantik, karamsar havasından kopamadı. Bir hüzün ozanı oldu.

Başlıca yapıtları şunlardır:

Şiiri; Fani Teselliler (1900), Mithat Paşa (biyografi, 1908), Temâsil (Timsaller, 1913), Elhân-ı Vatan (Vatan Ezgileri, 1915), oyunları; Payitaht'ın Kapısında (1918), Nedim ve Lâle Devri (1950), Şâir-i Azam'a Mektuplar (1923).