(1891 İstanbul - 1971 İstanbul) Türk şairi. Beş Hececiler olarak bilinen, şiirde hece veznini kullanan şairlerden birisidir. İlk şiirlerinde Fecr-i ati topluluğunun etkisinde kaldı. Bir süre aruz ölçüsünü kullandı. Daha sonraları Milli Edebiyat Akımı'nı benimseyerek, hece ölçüsünde şiirler yazmaya başladı. Yeni Mecmua çevresinde toplanan Beş Hececiler, diğer bir deyişle Hecenin Beş Şairi arasına katıldı. Şiirleri Yarın, Varlık, Ayda Bir, Yarımay, Çınaraltı, Hisar gibi edebiyat dergilerinde yayımlandı. Bir süre Servet-i Fünun dergisinin yazı işleri müdürlüğünü yaptı. Şiirlerinde çoğunlukla aşk ve kadın teması üzerinde yoğunlaştı.

Başlıca yapıtları şunlardır:

Şiirleri; Rüya (1912), Zakkum (1920), Gülistanlar ve Harabeler (1922), Sulara Dalan Gözler (1936), Hep Onun İçin (1962); anı kitapları; Edebiyatçılar Geçiyor (1939), Dârülbedayi Devrinin Eski Günleri (1964), Eski İstanbul Ramazanları (1968); oyunları; Baykuş (1916), İlk Şair (1923), Sönen Kandiller (1926), On Yılın Destanı (1933); romanları; Sulara Giden Köprü (1939), aşıklar Yolunun Yolcuları (1939).

İLGİLİ KONULAR

Hececiler