(1890 Moskova, Rus Çarlığı - 1960 Predelniko, SSCB) Rus şairi ve romancısı. Babası ressam, annesi piyanistti. Moskova'da kültürlü bir çevrede yetişti. Moskova Üniversitesinde okudu. Marburg'da (Almanya) felsefe dersleri aldı. 1913'de mezun oldu ve aynı yıl "ılımlı fütüristler" grubuna katıldı. Bu grubun ilk yayını olan Lirika'da beş şiiri çıktı. Adını, yayınlanan Kızkardeşim, Yaşam adlı şiir kitabıyla duyurdu. Konular ve Varyasyonlar'ı yayımladıktan sonra, Sovyet yazınının en önemli temsilcilerinden biri durumuna geldi.

Rus Devriminin 10. yılında yayınlanan "1905 Yılı" adlı kitabı büyük ilgiyle karşılandı. Paris'te toplanan Uluslar Arası Yazarlar Kongresi'ne, Sovyet temsilcisi olarak katıldı.

Sovyetler Birliği'nde gelişen politik durum, onu Moskova yakınlarındaki bir köyde sessiz ve sakin bir yaşam sürmeye itti. Bu süre içinde çeşitli çeviriler yaptı.

1948'de yazdığı otobiyografik özellik taşıyan romanı Doktor Jivago'yu, 1956'da parti kongresinden sonra yayımladı. Kitap önce İtalyanca, sonra bütün Batı dillerinde basıldı. Sovyetler Birliği'nde basılamadı.

1958'de Nobel Edebiyat ödülü aldı. Bu ödülü önce kabul ettiyse de, baskılara dayanamayıp sonra reddetmek zorunda kaldı. Edebiyata önce sembolik şiirlerle başladı. Sanatın, duygularla algılama yoluyla gerçeğin anlatılması olduğuna inandı.

Başlıca yapıtları şunlardır:

Sestar Moja Zizn (1922), Temy i Variacii (1923), Devjatsot Pjatyj God (1927), Doktor Jivago (1958 Milano), Ochrannaja Gramota (1931).