(1849 Ryazan, Rus Çarlığı - 1936 Leningrad, SSCB) Rus doktoru ve fizyoloji bilgini. Koşullu refleks kavramının geliştirilmesiyle tanınır. Sindirim salgıları üzerine yaptığı çalışmalarından dolayı 1954'te Nobel Fizyoloji ve Tıp Ödülü'nü aldı. Özellikle 1890-1900 yılları arasında, sindirim sürecindeki salgı etkilerini inceledi. Sağlıklı ve anestezi yapılmamış hayvanlarda salgı işlevindeki düzensizlikleri inceleyen Pavlov, 1898-1930 arasında yürüttüğü çalışmalarla, koşullu refleks yasalarını ortaya koydu. Koşullu refleksle omurilik refleksi arasında benzerlikler bulmaya çalıştı. 1930'lardan başlayarak yasalarını insanda rastlanan psikozlara uygulamaya çalıştı.

Pavlov, karmaşık bir durumu deneyin basit ilkelerine indirgeyebilme yeteneğiyle, koşullu refleks kavramını geliştirebilmiş, zihinsel süreçleri bilimsel olarak incelemenin ancak bunları ölçülebilir fizyolojik niteliklere indirgeyerek gerçekleştirilebileceğini savunmuştur. Pavlov'un çalışmaları bilimsel davranış çözümlemelerinin temelini oluşturur; fakat günümüz psikolojisinde fazla geçerlilik sağlamadığı söylenebilir.

Başlıca yapıtları şunlardır:

Eksperimentalnaya psikologya psikopatologya na zivotnik (1903, Hayvanlarda Deneysel Psikoloji ve Psikopatoloji), Dvadtsaniletni opit obektivnovo izuçenya visşey nervnoy deyatelnosti (povedenya) zivotnik (1923, Hayvanların Üst Sinirsel Etkinlikleri Üzerine Yirmi Yıllık Deney), lektsi o rabote bolşik poluşari golonono mozga (1927, Beyin Yarım kürelerinin İşlevi Üzerine Dersler).