Arjantin devlet başkanlarından. Buenos Aires’in Lobos şehrinde 8 Ekim 1895’te doğdu. 1913’te orduya girdi. 1921’de kurulan Grupo de Oficiales adındaki askerî bir teşkilâtın başkanlığını yaptı. Bu dönemde meşhur oldu. 1943’te işçi lideri oldu. İşçilere bâzı haklar sağladığı için onların desteğini kazandı. Kilit sendika mevkilerine, güvendiği adamlarını yerleştirdi. 1944’te Genelkurmay Başkanı ve Devlet Başkanı Vekili oldu. Fakat rakipleri kendisini 9 Ekim 1945’te istifâya zorladılar. Bunun üzerine, işçileri ülkeyi felce uğratan 24 saatlik genel greve çağırarak gücünü gösterdi ve bir ay içinde tekrar iktidara geldi.

24 Şubat 1946’da Devlet başkanı seçilen Peron, tamâmen milliyetçi bir rejimi tatbike başladı. Ordu ve işçi desteğinde ülkeyi ekonomik bakımdan kendine yetecek bir hâle getirmeye çalıştı. Adliyeyi, eğitim müesseselerini, basını ve radyoyu sıkı bir parti kontrolüne tâbi tuttu. KarısıErita, halk tarafından çok seviliyor ve Peron’a yardımcı oluyordu.

Peron 1951’de tekrar seçildi. Ancak politik muhâlefet, ekonomik düzensizlikle, kiliseyle olan anlaşmazlıklar ve yeni kânun tasarısına duyulan memnuniyetsizlik, muhâlefeti arttırdı. 1955 senesinin Haziran ayında deniz kuvvetlerinde bir isyân oldu. 3 ay sonra ise askerî bir darbe ile vazifesinden alındı. 16 Eylülde ülkede yer yer şiddetli çarpışmalar oldu. 3 gün sonra başkanlıktan alınan Peron’un yerine darbe başkanı General Eduardo Lonardi kendisini geçici başkan îlân etti. Peron Paraguay’a ilticâ edip, oradan İspanya’ya geçti ve yerleşti.

Peron 18 sene sürgünde kaldı. Başkanlık seçimlerine katılamadı. Ancak 1973 senesinin Mart ayında başkan seçilen Peron yanlısı Hector Campora zamanında Arjantin’e döndü. Campora, Temmuzda istifa ederek Peron’a yer açmak istedi. 23 eylül 1974’te Peron tekrar başkan seçildi. Üçüncü karısı İzabel Mardinez de Peron ise yardımcısı oldu.

Peron’un üçüncü iktidarı ölümü sebebiyle sadece 9 ay sürdü. Peron’un karşılaştığı belli başlı problemler arasında ekonomik düzensizlik, politik çatışmalar, şiddet hareketleri gibi problemler vardı. Muhafazakâr sendikacılar, genç solcu Peronistler şiddet hareketlerinde başrolü oynadılar. Peron’un ölümünden sonra 1 Temmuz 1974’te 43 yaşındaki eski bir kabare dansözü olan dul karısı yerine geçti.