Buğday ve mısırdan sonra, dünya tahıl üretiminde üçüncü sırayı alan en önemli tahıl bitkilerinden biri ve bu bitkiden elde edilen, besin maddesi olarak değerlendirilen taneleri. Buğdaygillerin Poaceae ya da Gramineae familyasında yer alan pirincin (Oryza) 25 kadar türü vardır. Bunların içinde yaygın olarak kültürü yapılan tek tür Oryza sativa'dır. Birçok çeşidi yetiştirilen bu tür, bir yıllık bir bitkidir ve yaklaşık olarak 100 cm'ye kadar boylanır.

Pirinç tarımı ilk olarak M.Ö. 3000'lerde Hindistan'da başlamış, daha sonra batıya doğru yayılmıştır.

Avrupa'ya Orta Çağda gelen pirincin, Türkiye'ye de 500 yıl önce güneyden girdiği sanılmaktadır.

Üretilen pirincin büyük bir bölümü doğrudan yiyecek olarak tüketilir. Orta Doğu mutfaklarında çeşitli kullanımlarıyla önemli bir yer tutan pirinç, glütenden yoksun olduğu için ekmek yapımında kullanılmaz. Dünya pirinç üretiminde ilk sırayı Çin, Hindistan, Bangladeş, Endonezya, Tayland ve Birmanya alır. Diğer önemli üreticilerse Güney Kore, ABD ve Filipinlerdir.

Türkiye'de başlıca pirinç üretimi yapılan yerler Marmara, Karadeniz ve Ege bölgelerindedir. En çok üretim yapılan iller de başta Edirne olmak üzere, Çorum, Samsun, Sinop, İzmir, Manisa, Balıkesir ve Kastamonu'dur.