Alm. Polonium (n), Fr. Polonium (m), İng. Polonium. Nâdir olarak rastlanan radyoaktif, metalik bir element. Kimyâsal sembolü Po, atom numarası 84 ve atom ağırlığı 210’dur.

Bulunuşu ve elde edilişi: Tabiatta serbest hâlde bulunmaz. Radyoaktif bozunmalar sırasında uranyum, toryum ve aktinyum radyoaktif âileleri içerisinde meydana gelir. 1898’de Marie Cruie, Po-210’u uranyum cevherinde keşfetmiştir. Bir ton cevherde 0,1 miligram civârında bir miktar meydana gelir. Sentetik olarak da bizmutun nötronlarla bombardıman edilmesinden elde edilir. Polonyum, Radyum tuzlarının çözeltilerinden elektrolitik yolla ayrılabilir.

Özellikleri: Peryodik cetvelde VI A grubunda bulunur. Elektron düzeni [Xe] 4f14 5d10 6s2 6p4, erime noktası 254°C, kaynama noktası 926°C ve yoğunluğu 9,4 g/cm3tür. Fiziksel özellikleri bakımından bizmuta, kimyâsal özellikleri bakımından da tellüre benzer. Organik ve anorganik bileşikler meydana getirir. Oksidasyon sayısı genel olarak 2+ ve 4+ dır. 1898’den bu yana polonyumun tabiî veya sun’î olarak 33 izotopu keşfedilmiş veya türetilmiştir. Po-210’un yarılanma süresi 138 gün civârındadır. Sun’îlerden Po-209’un yarılanma süresi yaklaşık 103 yıl, Po-208’in de yaklaşık üç yıldır. Diğerlerinin yarılanma süreleri oldukça kısadır.

Kullanılışı: Polonyum oldukça zehirli olup uğraşılması dikkat ister. İnsan ve diğer canlılara olan toksik radyasyonundan ve nâdir bulunmasından dolayı, ancak alfa tânecikleriyle nötron kaynağı olarak nükleer fizik araştırmalarında sınırlı bir kullanma sahasına sâhiptir.