İkinci Dünyâ Savaşında Almanya’nın kayıtsız şartsız teslim olmasından sonra ABD, Rus ve İngiliz liderleri arasında yapılan önemli bir siyâsî konferans. Bu konferans 17 Temmuz-1 Ağustos 1945 târihleri arasında Almanya’nın Potsdam şehrinde yapıldı. Amerika’nın yeni Başkanı Truman, Rusya’nın lideri Stalin ve İngiltere’nin başbakanı Churchill’in katıldığı konferans daha önce liderlerin Rusya’daki Yalta Konferansının bir devamıydı. Burada ilk önce Almanya’nın geleceği karara bağlandı. Almanya’nın hükümeti olmayacak, ekonomisi dağıtılacak, ağır sanâyi ancak kendi ihtiyaçlarını karşılayacak bir seviyede olacaktı. Savaştan önce Almanya’nın olan kuzeydeki Königsber Limanı ve civârı Rusya’ya; Oder-Neisse hattının doğusundaki topraklar Polonya’ya bırakılacak; Çekoslovakya, Polonya ve Macaristan’da bulunan Almanlar Almanya’ya göç edecekti. Savaş suçluları muhakeme edilecekti. Potsdam’da Almanya meselesinden başka, Avusturya, İtalya, İran, Boğazlar, Tuna Nehri, Sovyet peykleriyle barış ve Rusya’nın Uzakdoğu savaşına katılması meseleleri görüşüldü.

Bu konferansın Türkiye’yi ilgilendiren hususları; Rusların bâzı toprak talepleriyle Boğazlarda hak istemeleridir. Rusya, Boğazlarda kendisiyle ortak savunmak üzere, askerî üsler kurulması için toprak istiyordu. Ayrıca Kars ve Ardahan’ın da kendisine verilmesini talep ediyordu. Rusya’nın bu istekleri karşısında konferansta tartışmalar oldu. Sonunda ABD, İngiltere ve Rusya’nın görüşlerini ayrı ayrı Türkiye’ye bildirmeleri kararlaştırıldı. Rusya’nın bu hususta verdiği nota Türkiye tarafından reddedildi. İki ülke arasında münâsebetler uzun süre gergin ve soğuk kaldı. Türkiye, Rusya’nın bu tecavüzkâr tutumundan dolayı Truman Doktrini adı altındaki Amerikan yardımını kabul etti ve bir müddet sonra da NATO’ya girdi.