Rus şâir ve yazarı. Esas ismi Aleksandr Sergeyeviç’tir. 1799’da Moskova’da doğdu. 1837’de Petersburg (Şimdiki Leningrad) ta öldü. Birçok edebiyat tenkitçisine göre Puşkin, İngilizlerin Şekspir’i (Shakespeare) ve İtalyanların Dante’si ayarındadır.

Annesi, Deli Petro’nun zenci uşağının torunudur. Babasının geniş kitaplığı sâyesinde Fransız edebiyatını öğrendi. 1811 yılında, sonradan ismi “Pushkin” olarak değiştirilen edebiyat okuluna girdi. 1817’de buradan mezun olunca, Petersburg’da Rus Dışişleri Bakanlığında çalışmaya başladı. Üst tabaka politik yazarları ile tanıştı. Çalıştığı bakanlık Puşkin’e muhtelif şehirlerde görevler verdi. Ancak raporlarında radikal dekambristçi politik görüşler ifâde ettiği için gizli servisçe bakanlıktaki görevine son verilip, 1824’te sürgüne gönderildi. 1826’da Çar I. Nikola,Puşkin’i affetti ve Moskova’ya getirterek şahsî himâyesine aldı.

1831 yılında on altı yaşında,Natalia isminde bir genç kızla evlendi. Ancak karısının Petersburg sosyetesiyle kurduğu kötü ilişkiler onu yıprattı. Karısı Natalia’nın Petersburg’da çalışan Fransız Baron Georges d’Anthés ile kurduğu münâsebet çevrede dedikodulara sebep olunca Puşkin, d’Antés’i düelloya dâvet etti. Düelloda başından yaralanıp iki gün sonra öldü.

Puşkin on dört yaşındayken Bir Şâir Arkadaşa (ToaPoet Friend) isimli şiir kitabını bastırdı. 1814’te yazdığı Hürriyet (Freedom) isimli eseri ancak, 1861’de Almanya’da basıldı. Bunda hürriyet fikrini, politik liberalizmini ve ateist düşüncelerini anlatmaktadır. Puşkin’in en meşhur eseri; Yevgeny Onyegin isimli şiir kitabıdır. Bu kitabını yazmaya 1823’te başlayıp 1830 yılında tamamladı. 1833 yılındaRus Akademisi üyeliğine seçilen Puşkin, 19. yüzyılda Rus sanat ve mekteplerinde meydana gelen büyük gelişmenin tekniğini ve standartlarını kurdu. Kullandığı sâde ve akıcı üslûpla Rus edebiyatını salonlardan dışarıya taşıdı.