Raffi Portakal (1946) Antika uzmanı. Aileden gelen antikacılık mesleğini sürdüren Raffi Portakal, antika ve kültür dergisi P’yi yayımladı. Resim sanatı uzmanı olan ve New York’ta yaşayan Arden Portakal, Raffi’nin kardeşidir. Annesinin adı Mannik, babasının adı ise Aret'dir. Soyu Osmanlı Devleti'nin son dönemlerinde üst düzey bürokratlardan Mikail Paşa’ya kadar uzanan Raffi Portakal, üniversite yıllarına kadar baba mesleği antikacılığa ilgi duyduğunu, daha sonra bu işten soğuduğunu belirterek, "Bir süre sonra baba mesleğini yapmak istemediğimi farkettim. Çünkü, o günkü ekonomik koşullar içinde babamın çok sıkıntı çektiğini, hırpalandığını gördüm. Ticaret adamı değil his adamıydı" diyor. Gençliğinde sol rüzgarların etkisinde kaldığını, sosyal adalet, eşitlik gibi kavramların cazibesine kapıldığını belirten Raffi Portakal, daha sonra baba mesleğine dönüşünü gazeteci Zeynep Güven’e şöyle anlatıyor; "Babamın işleri hep kötü gitti. Bir müzayede yaptık. Ben buradaki karı alıp bir dükkan açmak istedim. Babam itiraz etti. O zaman müzayedeler evlerde yapılırdı. Müzayede şu andaki dükkanımın üst katındaki evde yapıldı. Ben müzayede sırasında ev sahibi ile tanıştım ve aşağıdaki dükkanı kiraladım. Delikanlılığın verdiği cesaretle tek başıma iş hayatına atıldım. Elbette ki benim yaptığım birçok şeyi babam beğenmedi ilk başta. Davranışlarımı, dükkanın dekorasyon stilini. Bir taraftanda babamla mücadele ettim. Ama sonuçta babam benim doğru yolda olduğumu gördü. Bir ustanın bir virtüözün oğlu olmanın zorluğunu o zaman daha iyi anladım"

70'lerin ortalarına kadar Türkiye'de moda olan antikaların daha çok batı kaynaklı olduğunu belirten Portakal, o zamanlar Osmanlı eserlerinin fazla rağbet görmediğini, daha sonra kıymete girdiğini ifade ediyor. Portakal, bu konudaki görüşlerini şöyle sürdürüyor; “Okuduklarım, sezgilerim ve en başta Mesut Hakgüden'in bulunduğu değerli hocalarım sayesinde, Türk ve Osmanlı eserlerinin önemini kavramaya başladım. Birdenbire çıkıp diyorsunuz ki, sizin el üstünde tuttuğunuz 'moda antikalar' aslında pek de birinci sınıf şeyler değil. Esas birinci sınıf şeyler sizin bugüne kadar hiç yüzüne bakmadığınız Osmanlı eserleri. Bunu söylemenin çok kolay olduğunu zannetmeyiniz. O zaman çok ucuzdu Türk Osmanlı eserleri. İnsanlar ucuz şeylere pek kıymet vermiyorlar. Benim anlattığım Milat'tan önce değil, 25 yıl önce. 1974'de Nazmi Ziyalar birkaç yüz dolardı. Şimdi birkaç yüzbin dolar. Hüsn-ü Hatlar on dolardı. Siz 10 dolarlık hatlar çok kıymetli diyorsunuz. Adam sizin deli olduğunuzu düşünüyor haliyle."

Raffi Portakal'a göre, 1998'in en önemli sanat olayı, kendisinin derlediği ünlü işadamı Sakıp Sabancı'ya ait hat koleksiyonunun New York Metropolitan Müzesi'nde sergilenmesi. 1974 yılında Zuhal hanımla evlenen ve Maya adında bir kızı olan Portakal, üç kuşaktır antika ile uğraşan aile mesleğini kızının sürdürüp sürdürmeyeceğini şimdilik bilmiyor.

Kaynak:Ermeni Portreleri Hüdavendigar Onur Burak Yayınları İstanbul 2000