(1826 Hannover, Almanya – 1866 Selasca, İtalya) Alman matematikçi. Önce Gauss'un, daha sonra Jacobi ve Steiner'in öğrencisi oldu. Karmaşık değişkenli fonksiyonlar üzerine hazırladığı tez çok tartışıldı. Tezinde, Öklid geometrisine pek de uymayan Riemann yüzeyini ve bu yüzey üzerinde bir biçimli fonksiyonları tanımladı. Fonksiyonlar kuramıyla yüzeyler kuramı arasındaki bağları inceleyerek, matematiğin bir kolu olan topolojinin temellerini attı. Riemann'ın bu bilim dalının yaratıcısı olduğu söylenir.

1854'te bir fonksiyonun trigonometrik serilerle gösterilmesini konu alan doçentlik tezinde, türevlenmeyen sürekli bir fonksiyon örneği verdi. Aynı incelemesinde Cauchy'nin kuramından daha genel bir integralleme kuramı geliştirdi.

Sayılar kuramında zekâ fonksiyonunun, asal sayıların aritmetik kuramı için önemini gösterdi. Riemann, Öklid dışı bir geometri geliştirdi.