İngiliz yazar Daniel Defoe (Danyel Dö Fo)'nun 1719'da yazdığı bireyselliği öne çıkaran ünlü serüven romanıdır. Roman kendi isteğiyle Fernandez takımadalarına bırakılan gemici Alexander Selkirk'ün gerçek öyküsünden esinlenerek yazılmıştır. Selkirk, terk edildiği adada 5 yıl tek başına yaşamıştır.

Romandaysa Robinson Crusoe bir deniz yolculuğuna çıkar. Yolda gemi, fırtına nedeniyle batar. Yolculardan yalnızca Robinson sağ olarak kurtulur. Robinson, günlerce süren bir mücadeleden sonra ıssız bir adaya çıkmayı başarır. Batık gemiden çıkardığı malzemeyle kendine elden geldiğince rahat bir yaşama ortamı hazırlar. Adada tek başına tam 28 yıl yaşadıktan sonra Cuma adını verdiği zenciyi yamyamların elinden kurtarır. Yıllar sonra gemiciler tarafından bulunarak İngiltere'ye götürülmek istenirse de Robinson öneriyi kabul etmez, kalan yaşamını aynı adada sürdürmek ister.

Defoe, romanıyla "korkuların aşılmasını, dünyanın beyaz adam tarafından keşfini" sağlamak ister.

Daniel Defoe, 1919 ve 1920'de Robinson Crusoe'nun devamı olan iki roman daha yazmıştır. Ancak "Robinson Crusoe"da sağladığı başarıyı bu romanlarında sağlayamamıştır.