organik sentezlerde otorite olarak kabul edilen İngiliz bilgini 13 Eylül 1886’da İngiltere’de Chester Field’de doğdu. 8 Şubat 1975’te Londra yakınlarındaki Buckinghamshire’de öldü. Manchester Üniversitesinde doktorasını verdi. Kâbiliyeti ve çalışması sonunda 26 yaşındayken Sidney Üniversitesinde profesör oldu. Üç yıl sonra İngiltere’ye, Liverpool Üniversitesine döndü. Gittikçe artan şöhretinin sonunda 1930 yılında Oxford Üniversitesi kimyâ profesörlüğü görevi verildi. 1937’de kendisine asâlet ünvânı verilen Robinson, 1947 Nobel kimyâ mükâfatını alınca, dünyâca şöhret oldu.

Yayınlarının çokluğu ile tanınan Robinson’un, 600 kadar ilmî yayını vardır. Kimyâcı olan hanımı kendisine ilmî hususlarda devamlı yardımcı olmuştu. İlmî çalışmalarının yanında dağcılığa da merakı vardı. Bu merak onun iyi bir dağcı olmasını sağlamıştı. İsviçre, Norveç ve Yeni Zelanda’da yaptığı dağcılıkta, fotoğrafçılık üzerinde de kendini iyice yetiştirmişti.

Robinson, organik sentezlerde bir otorite olarak tanınır. Araştırmaları, özellikle biyokimyâda önemli maddelerin yapılarının aydınlatılması ve sentezleriyle ilgilidir. Araştırmaları arasında, biyolojik aktifliği tâyinde son derece önemli olan bâzı fonksiyonlu grupların yer ve çeşitlerinin tâyini ve beşli kapalı halkalı moleküller gibi, çok komplike olanlarının aydınlatılması söylenebilir. Robinson’un adı, strikinin ve morfin gibi bâzı ilâçlarda bulunan ve azot ihtivâ eden alkolitleri ve kolesterol, kortizon ve diğer steroitleri hatırlatır. Robinson, İkinci Dünyâ Savaşı sırasında, Oxford’da penisilinin kimyâsı ve yapısı üzerine araştırma yapan gruba liderlik ederek bu antibiyotiğin bulunmasında önemli rol oynadı.