Rönesans sözcüğü, İtalyanca'da "yeniden doğuş" anlamına gelir. Avrupa'da 14. yüzyılın sonlarında başlayıp 16. yüzyılı da kapsayan bu dönemin en büyük özelliği, kültür ve sanatta yenilenme hareketlerinin yaşanmış olmasıdır. Rönesans Döneminde, eski Yunan ve Roma kültürü yeniden canlandırılmıştır. Bunun yanında keşifler çağı olarak da adlandırılan bu dönemde, astronomide büyük ilerleme kaydedilmiş; kâğıt, matbaa, pusula ve barut gibi yeni ürün ve teknolojiler yaygın olarak kullanılmaya başlanmıştır. Orta Çağın karanlığından kurtulup insan gibi yaşama düşüncesiyle yapılan birtakım çalışmalar da bu dönemde etkisini artırmıştır. Bunun sonucunda, insana önem veren ve insanı sevmeyi öngören bir akım olan Hümanizm (insancılık) akımı ön plâna çıkmıştır. Hümanizm akımı doğrultusunda, o zamana kadar din baskısı ve kilisenin egemenliğiyle yönetilen Avrupa'da, insanların bu tür baskılardan kurtulmaları gerektiği görüşü egemen olmuş ve Hristiyanlık dininde birtakım düzenlemeler yapılmıştır. Bu düzenlemelere Reform adı verilir. Yapılan Reform sonucunda dinin yönetimler ve insanlar üzerindeki etkisi kısıtlanmış ve lâik bir sosyal yönetim yapısı oluşturulmuştur.

Rönesans Döneminin bir başka özelliği de sanatta yaşanan gelişmelerdir. Bu dönemde Avrupa, sanatta en parlak dönemlerinden birini yaşadı. Dinsel bağnazlıkların yok olduğu ve yeni düşüncelerin ön plâna çıktığı bu dönemde, resim ve heykel sanatlarında gerçekçi bir bakış açısı egemen olmuştu. Leonardo Da Vinci, Michelangelo, Raphael ve Donatello gibi ustaların çalışmaları yüksek Rönesans'ın habercisi olmuş ve Rönesans'ın sanat ilkelerini belirlemiştir. Daha sonra, bu ilkeler Correggio, Giovanni Bellini, Giorgione ve Tiziano gibi sanatçılar tarafından uygulanıp geliştirilmiştir. Bunların dışında birçok usta sanatçı bu dönemin sanat akımlarına yön vermiştir. Rönesans Döneminde bilim alanında da önemli gelişmeler olmuştur. Bu dönemde yapılan bilimsel çalışmalar 17. yüzyılda hızlı bir gelişme göstermiştir. Copernicus, Rönesans Döneminin en önemli bilim adamlarından biridir.