Trabzon’a bağlı Of Kazası’nın Yenice Köyü’nde, 15 Şubat 1942 de ulema bir ailenin en büyük oğlu olarak dünyaya geldi. Dini bilgileri ve Kur’anı köyündeki cami imamından öğrendi. Hafızlığa köyünde babasından başlamış, daha sonra yarıda bırakıp babasının Trabzon’da açtığı manifatura dükkanı hasebiyle, ilkokulu naklen geldiği Cudibey İlkokulunda bitirdi:1954. Yeni açılan İmam – Hatip Okuluna kaydolup, yedi yılda bitirip, 1962’de imtihanla İstanbul Yüksek İslam Enstitüsü’ne girdi. Bu yüksek okulu, nehari (gündüzlü) bitirip, 1966’da mezun oldu.

Öğrenciliği sırasında, 1964’de İstanbul Sultanahmet Camii kürsü vaizliğine tayinle, askere gittiği 1967 ortalarına kadar, Beyazıt, Şehzadebaşı, Fatih gibi İstanbul’un “Selatin Camileri”nde irşad vazifelerinde bulundu.

Yine öğrenciliği sırasında, 1964-1967 arasında Yeşilay (IOGT)’ın gençlik başkanlığını yürüttü, okullar arasındaki “münazara” yarışmalarının düzenleyicisi ve yöneticisi oldu.

Yüksek İslam Enstitüsü öğrenci derneği üyeliği ile beraber Mezunlar derneği başkanlığını da bir müddet yürüttü. Bu arada İslam Medeniyeti Vakfı’nın kurucusu oldu. 1970’den itibaren, İstanbul Müftülüğü’ne bağlı “Şeriyye Sicilleri Arşivi”nde sekiz yıl uzman olarak çalıştı. Bu arşivdeki çalışmaları ile ortaya koyduğu eserlerin temel dinamiği “orijinal belgelere” dayanmış olmalarıdır.

70’li yıllarda “Bab-ı Ali”de Sabah, Yol, Ufuk, Yeni İstiklal, Sebil, vb. gazete ve dergilerinde yazıları çıktı, 1977 Martında çıkmaya başlayan “Yeni Devir” gazetesinde sürekli “Mizan” başlığı altında günlük yazmaya başladı. Günlük yazıları ve eserleri, memurin kanununa aykırı görülerek, memuriyetine 1978’de son verildi.

Haziran 1977’de Türkiye’de baş gösteren “erken seçim” üzerine, MSP’den Trabzon Milletvekili adayı olup, siyasete bulaştı.

İlk olarak, 1977’de İskilipli Atıf Efendi’nin bir eserinden ötürü, merhum Necip Fazıl’la beraber, İstanbul Toplu Basın Mahkemesi’nde yargılandı. 1981’de ise bir eserinden dolayı mahkum oldu ve dokuz ay kadar Silivri “kapalı cezaevi”nde yattı:1982-83.

1981’de Türkiye Yazarlar Birliği tarafından “Son Devir Osmanlı Uleması” eserinden dolayı birincilik ödülüne layık görüldü.

1979’dan itibaren Milli Gazete’de “Mizan” köşesindeki yazılarına devamla, bir – iki yıl istinası ile, bugüne kadar sürekli olarak yazarlık ve bir müddet de danışmanlık yaptı. Gazetedeki yazılarından ötürü, 12 Eylül sonrasında aralıksız Sıkıyönetim, DGM ve Ağır Ceza’larda hakim önüne çıktı.

1989 yılı Aralık ayına kadar, on iki yıl adliye kapılarında dolaşıp durdu, bunun dışında da sürekli konferans, sohbetler ile arşiv ve kütüphanelerimizi dolaşarak eserlerine malzeme aradı.

1991 ve 1995 seçimlerinde RP, 1999 seçimlerinde FP’den İstanbul milletvekili adayı oldu. Fakat 1999 seçimlerinde tabanın sesinin listelerde gerekli yansımayı bulmamasına bir tepki olarak adaylıktan çekildiğini açıkladı.

1996’da İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nde kültür danışmalığına başladı, bu arada da gazetedeki yazılarına devam etti.

Sadık Albayrak evli ve iki erkek çocuk babasıdır.

ESERLERİ: Sömürüye Karşı İslâm (1971), Türkiye'de Din Kavgası (1973), Budin Kanunnâmesi ve Osmanlı Toprak Meselesi (1974), Son Devrin İslâm Akademisi (1974) Şeriattan Laikliğe (1977), Devrimin Çakıl Taşları (1978), Son Devir Osmanlı Uleması (1980-81), Rahmet ve Savaş Peygamberi (1981), Cezaevi Notları (1984), Taşlaşma-Çağdaşlaşma (1987), 31 Mart Gerici Bir Hareket mi? (1987), Meşrutiyet İslâmcılığı ve Siyonizm (1989), Cumhuriyete Doğru-Hilafetin Sonu (1989), Türkiye'de İslâmcılığın Doğuşu (1989), Devrimler ve Gerici Tepkiler (1990), Tek Parti Dönemi ve Batıcılık (1990), Türk Siyasî Hayatında MSP Olayı

(1990), MSP Davası ve 12 Eylül (1990), Çağdaş Devrim Yobazları (1990), İslâm Dünyası Nereye Gidiyor? (1991), Meşihat-Şeriat-Tarikat Kavgası (1994).