Karadeniz bölgesinin Batı Karadeniz bölümünde, Karabük iline bağlı, geleneksel Türk evleriyle ünlü müze kent görünümünde bir ilçemiz. Safranbolu, Karabük'e 15 km uzaklıkta akarsu vadileriyle parçalanmış engebeli bir arazide, 1013 km2lik bir alanda kurulmuştur. Tarih boyunca çeşitli uygarlıkların egemen olduğu Safranbolu, sırayla Hititler, Frigler, Lidyalılar, Persler, Helenistik krallıklar, Romalılar, Selçuklular ve Türk beylikleri hâkimiyetine girmiştir. 1460 yılında son kez Osmanlı topraklarına katılan Safranbolu, 19. yüzyılın sonlarında Osmanlıların Kastamonu iline bağlıydı. Cumhuriyetin kuruluşunun ardından, 1927 yılında Zonguldak iline bağlanan Safranbolu, 1995 yılında il olan Karabük'ün sınırları içine alındı. Halkının büyük bölümü Karabük'te ve özellikle Karabük Demir-Çelik Fabrikası'nda çalışan Safranbolu ilçesinde, ticaret ve tarımsal faaliyetler gerilemiştir. İlçe topraklarının %15'inde tarım yapılır. Yetiştirilen başlıca ürünler; buğday, arpa, elma ve üzümdür. İlçeye adını veren "safran" üretimi eski önemini yitirmiştir. Önemli sayılabilecek zengin ormanlara sahip Safranbolu, doğal güzellikleriyle ziyaretçileri büyüler. Eski kent merkeziyle Bağlar ve Kıranköy semtlerindeki 2-3 katlı ahşap evler kendine özgü mimarisiyle ilgi çeker. Bu evlerden bazıları turistlerin gezebilecekleri şekilde düzenlenmiştir. İlçede bu evlerin dışında kaya mezarları, su kemerleri, camiler, han ve hamam gibi tarihsel yapılara da rastlanır. Zengin kültür mirası ve doğal güzellikleriyle yerli, yabancı pek çok turist tarafından ziyaret edilen Safranbolu, 1976 yılında kentsel ve doğal sit alanı ilân edilmiştir. 1994 yılı sonunda da UNESCO tarafından "Dünya Mirası Listesi"ne alınan Safranbolu, "dünya kenti" unvanına sahip olmuştur.