Alm. Wassertager (m), Fr. Porteur d’eau (n), İng. Water Carrier. Çeşme, sarnıç gibi yerlerden su alıp taşıyan kimse. Osmanlılar zamânında her şehirde, sakalık yapan bir esnaf grubu bulunur ve saka kethüdâsı bunlara nezâret ederdi. Herkesin su doldurup, satmasına müsâade edilmezdi. Sakalar, suyu “saka meşki” adı verilen tulum ve kırba gibi kaplarda taşırlardı. Teklileri sırtlarında, çiftlileriyse hayvanlarla taşırlardı. Selmân-ı Kûfî’yi mesleklerinin pîri kabul ederlerdi.

Yeniçeri ocağı neferleri arasında bulunan sakalar ise, her odanın su ihtiyâcını sağlamakla vazîfeliydiler. Sim sakaları ise, Bâbü’s-sâade ağasının emrindeydiler. Bunlara Sakabaşı ve Sakalar Kethüdâsı nezâret ederdi. Topkapı Sarayında vazîfeli Sim sakaları ise, gümüş kaplar içinde taşıdıkları suyla Hırka-i Saâdet Dâiresinin taşlığını yıkarlardı. Sakabaşı dîvân toplantılarında üyelere yazın şerbet, kışın kokulu mâcunlar ikrâm ederdi. Sim sakaları, yemekte sadrâzam, vezirler ve diğer dîvân üyelerine rütbelerine göre hizmet ederler, leğen, ibrik, havlu tutarlardı. Bunların sayıları ilk önceleri on ikiyken, sonradan otuz beşe kadar çıkmıştır.