Yer çekimi kuvveti ve momentumunun belirlediği bir yay üzerinde gidip gelebilmesi için, sabit bir noktadan asılan bir kütle.

Sarkacın uzunluğu, asılma noktasından kütle merkezine kadar olan mesafedir. Bir kilise lâmbasının sallanışını gözlemleyen Galileo Galilei, sarkacın her bir salınımının süresinin birbirine eşit olduğunu ve bunun çizdiği yayın ölçüsünden bağımsız olarak gerçekleştiğini bulmuştur. Galilei bu keşfini astronomi alanında yaptığı çalışmalarında zamanı ölçmekte kullanmıştır. Yaptığı deneyler, sarkacın uzunluğu arttıkça, salınım süresinin de arttığını göstermiştir.

Hollândalı matematikçi ve fizikçi olan Christian Huygens ise küçük bir yay çizen bir sarkacın uzunluğuyla salınım süresi arasındaki ilişkiyi kesin olarak belirlemiş ve




denklemini elde etmiştir. T bir tam salınım için geçen zaman, l uzunluk, g yer çekimi ivmesi ve p

= 3,14...'tür.

1656'da Huygens bunu saat mekanizmasıyla birleştirmiş ve daha sonra pek çok sarkaçlı saat geliştirilmiştir.