Orta Çağ döneminde Fransa'da, içinde bir yörenin feodal beyinin oturduğu korunaklı yapılara verilen ad. 14. yüzyılda toplumun din dışı kesimlerinin zenginliğinin artması sonucu, malikâne sisteminin kısıtlayıcı hâle gelmesiyle feodal topluluk birimi işlevi gören ilk şatolar azaldı. Bunların yerini, soyluların oturduğu geniş ve korunaklı özel konut yapıları aldı. 15. yüzyılda savaş yöntemlerinin değişmesi ve feodal sistemin gerilemesiyle ortaya çıkan yeni toplumsal düzende, soylular konut olarak korunaklı kaleler yerine, kırsal alanlarda malikâneler yaptırmaya başladılar. 17. yüzyıldaysa yarı korunaklı şatolar da gereksiz hâle geldi ve bunların yerine kırsal bölgelerde zarif görünümlü saraylar inşa edilmeye başlandı. Ancak bu tür yapılar da şato adıyla anılmaya devam etti.