(1810 Zwickau, Almanya - 1856 Endenich, Almanya) Alman besteci. Bir yayıncının oğluydu. On yedi yaşında müzikle edebiyat arasında seçim yapmaya çalışırken, annesi onu hukuk eğitimi almaya zorladı. Hukuk eğitimi almak için Leipzig'e gitti ve bir süre sonra eğitimini yarıda bıraktı. Frederick Wieck'den piyano dersleri almaya başladı. Ailesinin para desteği kesilince piyano dersleri vererek geçimini sağlamaya çalıştı. Bu dönemde Wieck'in kızı Clara'ya büyük bir tutkuyla bağlandı. Nihayet Jena Üniversitesi Schumann'a müzik doktorası verince, Clara ve Schumann evlendi.

Schumann, evlendikten dört yıl sonra kendini tümüyle bestelerine verme kararı aldı. Leipzig'den ayrılıp, Dresden'e yerleşti. Üç oğlu, üç de kızı olmuştu. Sağlık durumu yüzünden sık sık köye gitmesi, temiz hava alması gerekiyordu. Piyano sonatları, yaylı sazlar için çeşitli eserler, senfoniler, şarkılar, uvertürler yazdı. 1849 yılında Düsseldorf belediye orkestrasının şefliğine getirildi. Schumann'ın orkestra şefliği pek uzun sürmedi. Schumann on dördüncü evlilik yıldönümünü sakin bir hava içinde kutladı. Kısa bir süre sonra kulağından hiç gitmeyen esrarengiz sesler ve melodilerden şikâyetçiydi. Sonunda bir sabah meleklerin kendini kovaladığını söyleyerek evden koşarak çıktı, Ren Nehri kıyısına gitti ve kendini suya attı. Çevreden yetişenler bestecinin yaşamını kurtardı ancak Schumann ömrünün bundan sonraki kısmını akıl hastahanesinde geçirmeye mahküm oldu. 1856 yılında yaşama veda etti.