Yemen’in doğusunda, M.Ö. 8 ve 2. yüzyıllar arasında hüküm süren bir devlet. Başşehirleri Ma’rib bölgesinde Sebe şehriydi. Bilhassa Ma’rib Seddinin inşâsından sonra bölge refâha kavuştu. Her taraf bahçelere ve yeşilliklere büründü. Bölge halkı, zirâat ve ticâretle meşgul oldu.

Sebe halkı, melikeleri Belkıs zamânında Süleymân aleyhisselâma tâbi oldular (Bkz. Belkıs). Zamanla azgınlaşan insanlar, verilen (nîmetlere şükretmeyip, kendilerine gönderilen peygamberlerle (aleyhimüsselâm) alay ettiler. Zenginliklerinin kaynağı olan Ma’rib Seddi, köstebekler tarafından delinince, her tarafı su kapladı. Bağlar bahçeler harâb olup, güzel kokulu ağaçların yerini çalılıklar kapladı. Bölgedeki şehirler harâb olup, insanlar değişik bölgelere göç ettiler.

Bölge M.Ö. 115 yılında Himyerîler Devletinin hâkimiyetine geçti. (Bkz. Himyerîler)