Büyüklük; mevki, para, rütbe, mal ve yaş büyüklüğü ile ölçülmez. Büyük insan,kendinden yaşça, mevkice, malca, paraca, bilgice küçük olanları koruyup gözeten, onlara sevgi ve saygı gösteren, güler yüz ve müsamaha ile muamele eden, her türlü olumsuz şartlarda dahi adaletle hükmeden kişidir.Şefkat öyle sözle olmaz. Şefkat öyle bir haslettir ki, insanın hücrelerine işler; şefkat sahibi bir kimse yüzünden okunur. Bakışlarındaki yumuşaklık,yüzündeki aydınlık hemen fark edilir. Şefkat, engin bir gönül huzurunun yansımasıdır. Tatmin olmuş bir kalbin, erdemli bir ruhun faziletidir. Katı kalpli, kaba, gözünü mal ve mevki hırsı bürümüş, kendisini beğenen kimselerde şefkat aramak, yitiği kaybolan yerde aramamak demektir. Şefkat, duyguların incelmesi, hassasiyetin artmasıdır. Allah, Elçi'sinin dilinden bize şefkati şöyle öğütlüyor: "Şefkatte güneş gibi olunuz "Güneş nasıl yeryüzündeki bütün canlıları insan, hayvan ve bitki diye ayırmaksızın ısıtıyor ve ışıklandırıyor ise; erdemli bir insan da bütün canlılara karşı şefkatli, olmalıdır,
Şefkati/gönlünde hisseden Yunus Emre ne güzel söyler:
Yaratılanı severiz, Yaratan'dan ötürü.